کاربرد فیلتر فازی محلی تعمیم یافته در برآورد مرز بی هنجاری های مغناطیسی، بررسی موردی:کانسار آهن تیغه نوآب (بیرجند)

برجسته سازی مرز یکی از مهم ترین مراحل و اهداف در تفسیر داده های مغناطیسی است. دو مورد از پیچیدگی های داده های مغناطیسی، ادغام اثر بی هنجاری های مجاور و قرار گرفتن دو توده با عمق ها یا خواص مغناطیسی متفاوت که ایجاد یک بی هنجاری ضعیف و یک بی هنجاری قوی در کنار یکدیگر می کنند، است. بسیاری از روش هایی که برای برآورد و برجسته سازی مرز از آنها استفاده می شود در موارد پیش گفته با مشکل مواجه هستند و نمی توانند به خوبی مرز توده ها را برجسته کنند (ازجمله مشتق افقی، سیگنال تحلیلی و مانند آن). برای برجسته سازی هم زمان مرز بی هنجاری های ضعیف و قوی، در سال های اخیر از فیلترهای کسری که حاصل از نسبت بین مشتق های افقی و قائم هستند، استفاده شده است. در این مقاله این روش ها که با عنوان روش های فازی شناخته می شوند (مانند زاویه تیلت، تتا و سایر موارد) مورد بررسی قرار گرفته است و با اِعمال روی داده های مصنوعی محدودیت های آنها بررسی می شود. علاوه بر آن فیلتر های فاز محلی تعمیم یافته که نتایج بهتری نسبت به روش های فازی دارند معرفی شده اند. فیلتر های فاز محلی تعمیم یافته عملکرد قابل قبولی در تفکیک و برآورد مرز توده های مجاور هم دارند. در نهایت این روش ها روی داده های مغناطیسی کانسار تیغه نوآب اِعمال و از گمانه های اکتشافی حفاری شده در منطقه برای اعتبارسنجی نتایج استفاده شده است.